Το Σχολείο μας
Η Ιστορία του Σχολείου μας
Το 1ο Γενικό Λύκειο Βέροιας είναι το παλαιότερο Λύκειο της πόλης μας. Από το 1997 στεγάζεται στο Πανόραμα, Κ. Παρθένη 2. Ωστόσο, πριν από αυτό στεγαζόταν σε ένα ιστορικό κτίριο, που τώρα φιλοξενεί το Δημαρχείο της Βέροιας.
Η ιστορία του Σχολείου είναι μεγάλη. Η Βέροια στα μέσα του 19ου αι. άκμαζε οικονομικά λόγω των πολλών βιοτεχνιών που ανθούσαν στην περιοχή και είχε περίοπτη θέση στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Όμως δεν υπήρχαν σχεδόν καθόλου σχολικά κτίρια. Ως διδακτήριο για τους μαθητές του ημιγυμνασίου χρησιμοποιούταν ένα κτίριο που βρισκόταν στον κήπο της Μητρόπολης και όπου σήμερα στεγάζεται η Μητροπολιτική Αρχή. Η ακαταλληλότητα των σχολικών κτιρίων σε συνδυασμό με τις Εθνικές Εξάρσεις και τις Πολιτικές διαμορφώσεις του Ευρύτερου Μακεδονικού χώρου εκείνη την εποχή, κατέστησαν την ανάγκη ίδρυσης και λειτουργίας ελληνικού ημιγυμνασίου στη Βέροια.
Σε συνεδρίαση της. 4ης Ιουνίου 1895, προεδρεύοντος του Σεβαστού Μητροπολίτου Βέροιας Κοσμά, αποφασίστηκε ότι κατάλληλος για την ανοικοδόμηση του σχολείου ήταν ο χώρος του Ιερού Ναού του Αγίου Νικολάου. Ταυτόχρονα αποφασίστηκε και η κατεδάφιση του ναού.
Απαραίτητη όμως προϋπόθεση ήταν η χορήγηση άδειας ανέγερσης του ημιγυμνασίου, η οποία έπρεπε να εκδοθεί από την Υψηλή Πύλη. Πράγματι, κατά το έτος 1905 εκδόθηκε αυτοκρατορικός τουγράς (φιρμάνιο) στο οποίο καθορίζονταν οι ακριβείς διαστάσεις του υπό ανέγερση σχολείου, καθώς και οι δαπάνες 1600 οθωμανικών χρυσών, που έπρεπε να καταβληθούν από το ταμείο της Εκκλησίας του Αγίου Αντωνίου.
Στα δύο επόμενα χρόνια που ακολούθησαν ανοικοδομήθηκε το νεοκλασικό σχολικό κτίριο (σημερινό Δημαρχείο) και μάλιστα στη θέση της Αγίας Τράπεζας του Ναού, που είχε κατεδαφιστεί, κτίστηκε ένα κουβούκλιο. Τα εγκαίνια του αρρεναγωγείου έγιναν το 1908 με την παρουσία των τοπικών αρχών. Ο Τούρκος διοικητής Καϊμάκης εξέφρασε την υπόνοια ότι ανεγέρθηκε με τη βοήθεια της Ελληνικής κυβέρνησης προκαλώντας την έντονη αντίδραση του τότε Μητροπολίτου Αποστόλου, ο οποίος έσπευσε να διευκρινίσει ότι το σχολικό κτίριο ανοικοδομήθηκε με τις συνδρομές των Ιερών Ναών της Βέροιας και την οικονομική ενίσχυση των Βεροιέων. Το γεγονός εντυπωσίασε τους Τούρκους οι οποίοι, από ανταγωνιστική και μόνο διάθεση, προχώρησαν στην ανέγερση τουρκικού σχολείου στην περιοχή Αποστόλου Παύλου το οποίο όμως δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσουν αφήνοντας το ημιτελές.
Το σχολικό κτίριο του ημιγυμνασίου συνδέεται και με τον πόλεμο του 1912. Χρησιμοποιήθηκε ως στρατιωτικό νοσοκομείο και ως στρατόπεδο στο οποίο στεγάστηκαν 234 εύζωνοι. Επίσης κατά τον Α? Παγκόσμιο Πόλεμο χρησιμοποιήθηκε από τον γαλλικό στρατό.
Η λειτουργία του σχολείου παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Το αρχικά ονομαζόμενο ημιγυμνάσιο, που λειτούργησε για πρώτη φορά κατά το σχολικό έτος 1879 ? 80, παρουσιάζεται με διαφορετικές ονομασίες. Άλλοτε ως Αστική Σχολή, Αστικό Εμπορικό Κατεύθυνσης, Γυμνάσιο Αρρένων Βέροιας ? για να φτάσει ως τις μέρες μας 1ο Λύκειο Βέροιας. Κοιτάζοντας κανείς τα μαθητολόγια εύκολα μπορεί να διαπιστώσει ότι τις πρώτες δεκαετίες της λειτουργίας του φοιτούν μόνο αγόρια και πολύ μετά κορίτσια, επιβεβαιώνοντας το κατεστημένο της εποχής. Τα μαθήματα που διδάσκονταν ήταν τα Θρησκευτικά, Γλωσσικά, Αριθμητική, Γεωμετρία, Πραγματογνωσία, Γραφή, Γυμναστική καθώς και Εμπορικά και Εκκλησιαστική Μουσική.
Οι συνθήκες λειτουργίας δεν ήταν και οι ιδανικότερες, αν αναλογιστεί κανείς ότι τα τμήματα παρουσίαζαν μεγάλο αριθμό μαθητών (70-80). Επίσης πολλοί μαθητές προέρχονταν από οικογένειες οι οποίες δεν έδιναν ιδιαίτερη σημασία στη μόρφωσή τους και δεν κατέβαλαν καμιά προσπάθεια για τη συμπεριφορά των παιδιών τους. Τίποτε όμως δεν μπορούσε να διαταράξει τη λειτουργία του αυστηρότατου σχολείου. Στα πρακτικά του τότε Συλλόγου Καθηγητών διαβάζουμε: «Κύριος στόχος του καθηγητή ήταν να εμψυχώνει το μαθητή για να επιτύχει εύστοχο και αντικειμενικό χαρακτηρισμό, να εμβαθύνει, να βοηθάει ώστε ν? αναπτύξει τις υπάρχουσες διανοητικές, πνευματικές και ηθικές ικανότητες«. Ο σύλλογος καθηγητών καθόριζε επίσης τη διδακτέα ύλη και ζητούσε τα απαραίτητα εποπτικά όργανα από την Εφορεία των Σχολείων. Τέλος όλες οι αποφάσεις των καθηγητών είχαν ισχύ μετά την έγκριση τους από τον Μητροπολίτη και την Εφορεία των Σχολείων.
Κοντά σ? όλα αυτά πρέπει να τονιστεί η μεγάλη προσφορά της εκκλησίας που πρόσφερε όχι μόνο την ηθική και πνευματική συμπαράσταση της, αλλά και την οικονομική της ενίσχυση. Όλοι οι Επίσκοποι και οι Μητροπολίτες μέχρι την απελευθέρωση της Βέροιας με τη βοήθεια της Δημογεροντίας και της Σχολικής Εφορείας αγωνίστηκαν με ζήλο για την πνευματική καλλιέργεια των κατοίκων της περιοχής και την διπλωματική ευελιξία στην καχυποψία των Τούρκων.
Το σχολικό έτος 1995-1996 αποφασίστηκε η αλλαγή χρήσης κτιρίου (είναι το σημερινό Δημαρχείο της πόλης μας) και η μεταστέγαση του 1ου Λυκείου σε νεόκτιστο κτίριο στην περιοχή του Παπάγου. Η απόφαση μεταστέγασης είχε προκαλέσει τότε έντονες αντιδράσεις από την εκπαιδευτική κοινότητα, γονείς, μαθητές, και από την τοπική κοινωνία. Τελικά επικράτησε η άποψη της τοπικής Αρχής θέτοντας τέλος στην μακρόχρονη παρουσία του 1ου Λυκείου στο κέντρο της πόλης.
Τη σχολική χρονιά 1997 ? 1998 το 1° Λύκειο μεταφέρθηκε στο συνοικισμό Πανοράματος όπου και θα παρέμενε μέχρι την αποπεράτωση του νέου σχολικού συγκροτήματος που θα ανεγειρόταν στην περιοχή των Εργατικών Κατοικιών.
Ουδέν όμως μονιμότερο του προσωρινού. Παραμείναμε στο Πανόραμα και αν μη τι άλλο έχουμε την ωραιότερη θέα!
