Εκδήλωση μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος διοργάνωσε το 1ο Γενικό Λύκειο Βέροιας, με αφορμή την Ημέρα Μνήμης των Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος, που καθιερώθηκε να τιμάται κάθε χρόνο στις 27 Ιανουαρίου.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι της Δευτέρας 29 Ιανουαρίου στο Δημαρχείο Βέροιας, παρουσία του Δημάρχου Βέροιας Κώστα Βοργιαζίδη, των αντιδημάρχων Ηλία Τσιφλίδη, Καλλίστρατου Γρηγοριάδη, του Διευθυντή της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αθανάσιου Αλατζόγλου, των συμβούλων εκπαίδευσης Λένας Δημητριάδου και Βασίλη Δαβόρα, της διευθύντριας του σχολείου Αναστασίας Αργυριάδου, των εκπαιδευτικών, των μαθητών, της πρώην προϊσταμένης της ΕΦΑ Ημαθίας Αγγελικής Κοτταρίδη και του δικηγόρου-συγγραφέα Γιώργου Λιόλιου.
Από το 2019 που τοποθετήθηκαν οι Λίθοι Μνήμης μπροστά από το Δημαρχείο Βέροιας, το 1ο ΓΕΛ Βέροιας, όπου συμμετείχε και στην συγκεκριμένη δράση, κάθε χρόνο, με μια ομάδα μαθητών, ως ένα είδος υιοθεσίας, με την συνεχή υποστήριξη και καθοδήγηση του δικηγόρου-συγγραφέα Γιώργου Λιόλιου, καθαρίζει τους Λίθους Μνήμης, ως ένα είδος μνημοσύνου των Εβραίων μαθητών της Βέροιας που εξοντώθηκαν στο Ολοκαύτωμα.
Έπειτα στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου ο Πωλ Ισαάκ Χάγουελ, γιος επιζήσαντα του Άουσβιτς, μίλησε για τον πατέρα του που βρέθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Άουσβιτς-Μπιρκενάου. Εκτός από τα ιστορικά γεγονότα ο Πωλ Χάγουελ παρουσίασε ανεκτίμητα έγγραφα της εποχής και φωτογραφίες της οικογένειάς του, ενώ για πρώτη φορά Πανελλαδικά και Παγκοσμίως εκτέθηκε η αυθεντική στολή κρατουμένων του Άουσβιτς.
Η εκδήλωση έκλεισε με την απαγγελία ενός εμβληματικού ποιήματος, «Τα ηλιοτρόπια των Εβραίων» του Γιώργου Ιωάννου, του Θεσσαλονικιού συγγραφέα, που βίωσε από πρώτο χέρι όλη αυτήν τη θηριωδία. Ο πατέρας του κ. Ιωάννου ήταν μηχανοδηγός των τρένων που οδήγησε τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης μέχρι το Βελιγράδι κι έπειτα στο Άουσβιτς.
Κάθε φορά που τρίζει η σκάλα μας,
«λες να ‘ναι αυτοί επιτέλους;» σκέφτομαι,
κι ύστερα φεύγω και με τις ώρες
κατακίτρινα ζωγραφίζω ηλιοτρόπια.
Όμως αύριο ώσπου να ξεχαστώ
στην αίθουσα αναμονής το τρένο
απ’ την Κρακοβία θα περιμένω.
Κι αργά τη νύχτα, όταν ίσως κατεβούν
ωχροί, σφίγγοντας τα δόντια•
«αργήσατε τόσο να μου γράψετε»
θα κάνω δήθεν αδιάφορα.
Μετά την παρουσίαση ο κος Χάγουελ απάντησε σε ερωτήματα των μαθητών, ενώ παράλληλα οι παρευρισκόμενοι περιεργάστηκαν την ριγέ περιβολή του Λεών Χάγουελ.
Οι φιλόλογοι του σχολείου, Νανά Γιαννοπούλου και Αλέξανδρος Ζαφειρόπουλος, νωρίτερα, δήλωσαν «Όλοι πρέπει να θυμόμαστε το έγκλημα που έχει συμβεί και να τιμούμε αυτούς που έχασαν τη ζωή τους στα ναζιστικά στρατόπεδα….
Τα παιδιά είναι σε μια πολύ ευαίσθητη ηλικία και θέλουμε να περάσουμε μηνύματα. Το χρέος που έχουμε απέναντι στο παρελθόν, δεν πρέπει να το αφήνουμε να ‘μπαγιατεύει’, πρέπει να είμαστε κοντά σε ότι έχει συμβεί παίρνουμε μαθήματα από αυτό, ειδικά από τέτοια περιστατικά, τα οποία είναι φοβερά οδυνηρά, από τις μαύρες σελίδες της Ιστορίας. Εμείς ως δάσκαλοι και τα παιδιά που ακολουθούν αυτό το χρέος υπηρετούμε. Να στεκόμαστε με αξιοπρέπεια σε αυτό που έχει συμβεί στο παρελθόν. Να θυμόμαστε, να μπορούμε να διαμορφώνουμε το παρόν μας και να ατενίζουμε το μέλλον με αισιοδοξία».