Γιορτάσαμε σήμερα, 21/3, στο 1ο ΓΕΛ Βέροιας την Παγκόσμια ημέρα της Ποίησης· αρχικά, με κερασματάκια ποιητικά τυλιγμένα σε χρωματιστά χαρτιά, στίχους από το καμίνι της Μεγάλης Ποίησης που μιλούν για την Ανθρωπιά και την Αλληλεγγύη στους άνυδρους καιρούς που ζούμε, γιατί προσδοκούμε -παραφράζοντας τον Ρίτσο- πως γράφοντας -ή έστω διαβάζοντας- έναν στίχο, ίσως καταφέρουμε να γράψουμε ξανά τον κόσμο.
Και έπειτα, ως ακροατές σε μια καλοσυντονισμένη μικρή συναυλία ακούσαμε τραγούδια για τον Άνθρωπο, ερμηνευμένα έξοχα από την Μάρθα, την Παναγιώτα, τη Χαρά, τον Χάρη, τη Θάλεια και ποιήματα από τον εμψυχωτή της δράσης, τον Αλέξανδρο Ζαφειρόπουλο, την Εμμανουέλα, τη Λυδία, τη Μαρία, τη Δέσποινα, την Ιωάννα, άλλοτε σμιλεμένα από τη δική τους αποκλειστικά ευαισθησία, άλλοτε με τα κλοπιμαία της Ποίησης.
Λέξεις καμωμένες με συναίσθημα, σκέψη και ουσία. Λέξεις που μας έκαναν να σωπάσουμε και να νιώσουμε.
Η συναυλία με απόφαση των συντελεστών της αφιερώθηκε ως ελάχιστος φόρος ανθρωπιάς στη μνήμη των 57 θυμάτων του δυστυχήματος των Τεμπών, του συλλογικού τραύματος που επιβάλλεται να αποσπαστεί από τη λήθη .
Συγχαίρουμε θερμά τους μαθητές και τις μαθήτριες που αγόγγυστα εργάστηκαν, ο καθένας από το μετερίζι του, για την επιτυχία της εκδήλωσης.
Οι μαθητές αυτοί είναι: Η Χρύσα, ο Κώστας, η Δήμητρα, η Μάρθα, η Χαρά, η Φαίδρα, ο Χάρης, η Θάλεια, η Παναγιώτα, η Εμμανουέλα, η Λυδία, η Μαρία, η Χρύσα, η Ιωάννα, η Δέσποινα…
Ας συνεχίσουμε να διαβάζουμε, να γράφουμε και να μοιραζόμαστε τις σκέψεις μας, γιατί κάθε λέξη μπορεί να αλλάξει τον κόσμο προς το καλύτερο.
Η δράση εντάσσεται στον άξονα «Σχολείο και κοινότητα/ ανθρωπιά- βία: 1-0»
